Στις αρχές του 1988, σ' ένα από τα βορειότερα σημεία της Ελλάδας μπαίνουν οι βάσεις για την ίδρυση ενός ακόμα συνδέσμου φιλάθλων του Ολυμπιακού.

Μια μικρή ομάδα ανθρώπων με την τρέλα για την ομάδα μέσα τους είχαν τη θέληση να μεταδώσουν τις ιδέες , τα ιδανικά και τις αξίες που εκφράζουν τους οπαδούς της πολυπληθέστερης ομάδας στην Ελλάδα. 

Το εγχείρημα αυτό ήταν κάτι το δύσκολο για εκείνα τα χρόνια. Πολλές φορές χρειάστηκε να στεγαστούμε και να αλλάξουμε χώρο ξανά και ξανά. '88-'90, '92-'95, '96-'98, 2000 και πάει λέγοντας μέχρι τώρα που άνοιξε το 2008 για τελευταία φορά στην πλατεία Ειρήνης , στο κέντρο της Κομοτηνης, όπου η σημαία του Ολυμπιακού μας κυματίζει υπερήφανα από τότε μέχρι και σήμερα.

Όλα αυτά τα χρόνια η τρέλα για την ομάδα ανάγκαζε κάθε φορά τα μέλη του συνδέσμου να ταξιδεύουν ατελείωτα. Τα ταξίδια, ιδιαίτερα σε Ρώμη το '97 και Τορίνο το '99, όπου το λεωφορείο ξεκινούσε γεμάτο από την Κομοτηνή, έχουν μείνει αξέχαστα στη μνήμη όσων ήταν τυχεροί και πραγματοποίησαν αυτά τα ταξίδια. Αλλά και εκδρομές στο εξωτερικό, στο παιχνίδι με τη Μπότεφ, σε Σαραγόσα, Μαδρίτη, Ρώμη, Βρέμη, Λίβερπουλ, Ντόνετσκ και άλλα πολλά, όπου η παρουσία του συνδέσμου ήταν αξιοσημείωτη.

Παιχνίδια στο εσωτερικό όπου το ένα λεωφορείο δεν ήταν αρκετό, όπως με Μάντσεστερ και Λίβερπουλ σε Ριζούπολη και ΟΑΚΑ. Εντός συνόρων, τέλος, πάντα φροντίζουμε να δίνουμε το παρόν, ιδιαίτερα στα παιχνίδια στη Βόρεια Ελλάδα, έχοντας ως μεγαλύτερη συμμετοχή σε εγγραφή για αγώνα, τον ''εντός'' έδρας αγώνα με τον Πανθρακικό, με τη συμμετοχή να φτάνει τα 300 εισιτήρια από ντόπιους Κομοτηναίους.Τα ενεργά μέλη μας φτάνουν τα 100, ενώ τα εγγεγραμμένα τα 200.Καθήκον του συνδέσμου μας είναι να κρατήσουμε και στην Κομοτηνή ψηλά τη σημαία του Θρύλου, του οποίου το μεγαλείο δεν έχει σύνορα, ούτε τελειωμό.

Όσο και αν κάποιοι αλλόθρησκοι ενοχλούνται, η καρδιά του Θρύλου χτυπάει δυνατά εδώ και χρόνια στην ερυθρόλευκη Κομοτηνή.

Από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη ΜΟΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.