Ήταν αρχές της δεκαετίας του ΄80 όταν στην θύρα 7 αρχίσαμε να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον και να δημιουργούμε την παρέα των «ΑΓΙΩΝ» διαπιστώνοντας ότι τελικά ήμασταν πολλοί περισσότεροι από ότι πιστεύαμε ακόμη και εμείς οι ίδιοι, αν και ήμασταν δίπλα στην Ν. Φιλαδέλφεια… Στο μυαλό μας όμως δεν είχε  δημιουργηθεί η σκέψη να ιδρύσουμε σύνδεσμο…Τότε ήμασταν γραμμένοι στον Σ.Α.Φ.Ο.Π. στην Σωκράτους και ξεκινάγαμε τις ιστορικές πορείες από το Μοναστηράκι…..
Το 1987 σε ένα παρκάκι έγινε η πρώτη μάζωξη από 62 άτομα και αποφασίσαμε να γραφτούμε στον σύνδεσμο της Αθήνας στην Κυρικείου και να μοιράζουμε τα εισιτήρια σε μια καφετέρια της περιοχής…..Το 1991 ένα τραγικό γεγονός, ο χαμός του Νίκου Γεωργόπουλου από τροχαίο έγινε η αφορμή να φτιάξουμε τον σύνδεσμο όταν ο Γιώργος, ο αδελφός του, παρέδωσε στον Αλέκο τα λεφτά που μάζευε ο Νίκος για αυτόν τον σκοπό…..Αποφασίσαμε τότε όλοι εμείς …. Τσελέντης-Βουτυρίτσας-Μπόντζος-Ντάφυ-Αθανασάτος-Σουλτάνης-Γιούτσος-Χολέβας Γιάννης-Πουλημένος-Μαρίνος-Μπιθαράς-Σωκράτης-Λιάτσος-Μπαλντάς-Χρήστος βογιατζόγλου-Χατζής –Ελαιοτριβάρης-Παπαδημητρίου και συγνώμη αν έχω παραλήψει και όσα άλλα παιδιά βοήθησαν στο να ξεκινήσει αυτός ο σύνδεσμος…… να τον κάνουμε έναν από τους μεγαλύτερους της θύρας 7…..
Τώρα 20 χρόνια μετά, στεγασμένοι στην κεντρική πλατεία των Αγίων Αναργύρων θεωρούμε ότι τα έχουμε καταφέρει….. Με 200 εγγεγραμένα μέλη για απλά εισιτήρια και πάνω από 250 με εισιτήρια διαρκείας συνεχίζουμε να κρατάμε ψηλά την σημαία του θρύλου κάνοντας το όνειρο του Νίκου πραγματικότητα…..Η προσπάθεια συνεχίζεται…δεν σταματάει…ποτέ!
Είμαστε υπερήφανοι γιατί είμαστε τα αφεντικά της πόλης και όλοι οι άλλοι η μειονότητα… Σαφώς περισσότεροι από τα χανούμια και με ελάχιστα μεμονωμένα βαζελάκια…που ποτέ δεν άνοιξαν σύνδεσμο καθώς κάποιες προσπάθειες κατά το παρελθόν κατεστάλησαν εν τη γεννέση τους….Κάθε μέρα το απογευματάκι 6.30-9.30 είμαστε ανοιχτά για εγγραφές και καφεδάκι….Γιατί ….
ΘΡΥΛΕ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΑΝΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΕΙΡΑΙΑΣ……