Λεωνίδας Ανδριανόπουλος.
Είμαστε πολύ μικροί για να πούμε το οτιδήποτε για τη ζωή και τη προσφορά του ανθρώπου αυτού γενικότερα.
Βρεθήκαμε σήμερα στο τελευταίο αντίο και αυτό που μας έμεινε ήταν κάτι απερίγραπτο.
Μπορεί να μην είναι ευχάριστο το γεγονός που μας έφερε μπροστά σε ευχάριστες εκπλήξεις αλλά είναι κάτι που όσοι το ζήσαμε το κράταμε κειμήλιο για το μέλλον.
Από την εκκλησία που βρέθηκε όλος ο κόσμος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ακολουθήσαμε στο κοιμητήριο.
Εκεί είμασταν γύρω στα 25 άτομα πέραν των συγγενών και των παλαιμάχων κλπ.
Θα πεί κανείς ωραία και τι κάνεις? Ανασκόπηση..? Εννοείται πως όχι και επίσης εννοείται πως αν δε τύχαινε το συγκεκριμένο περιστατικό δε θα αναφέραμε τίποτα.
Λοιπόν.
Όπως ανέφερα εκεί είμασταν 25 άτομα και σε κάποια στιγμή νοιώσαμε να μας κοιτάνε περίεργα οι παλαίμαχοι.
Στην αρχή και για κανά δεκάλεπτο αναρωτιόμασταν τι γίνεται. Η απάντηση ήρθε πολύ σύντομα όμως..
Έφυγε απο το παρεάκι των παλαιμάχων ο Αντώνης Γλύκας με τον Κυρ Ηλία (Υφαντή.).
Αφού λοιπόν μας χαιρετάνε έναν προς έναν ΌΛΟΥΣ...
Μας ευχαριστούν που βρεθήκαμε εκεί. Γιατί όπως μας ανέφεραν για αυτούς ήταν πολύ σημαντικό να βλέπουν νέους ανθρώπους σε τέτοιες κινήσεις.
Και μόνο που ο Κυρ Ηλίας μας μίλαγε ανατριχιάζαμε ολόκληροι.
Μας εξηγούσαν το πόσο πάλεψαν όλοι τους ώστε να έχουμε εμείς τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ θρύλο και παντοτινό πρωταθλητή.
Ότι τότε στο καφενεδάκι που έγινε η μάζωξη για την ίδρυση της ομάδας άλλοι διάλεξαν εθνικό και άλλοι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ για τα 38 πρωταθλήματα που έχουμε..
Μας μιλούσαν για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ με τη λαχτάρα ενός τρελού οπαδού.
Γιατί αυτοί οι άνθρωποι δε ξέραν από συμβόλαια και πλούτους.
Είχαν τη περηφάνια τους πάνω απ'όλα.
Ήταν μάγκες και αλάνια και δε δέχονταν την ήττα.
Αυτοί κάναν τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ τρανό..
Σε κάποια στιγμή λοιπόν και ενώ ο Κυρ Ηλίας μας εξιστορούσε το πως οι βαζέλες τρέμαν τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και το πως κάτι τέτοια παιχνίδια ήταν για αυτούς ΌΛΑ ΤΑ <<ΛΕΦΤΑ>> ξέσπασε σε κλάμματα..
Ίσως γιατί η παρουσία μας τον έκανε να νοιώσει πως όσα έχει προσφέρει υπάρχουν γενιές που τα τιμούν, θα τα κουβαλάνε μαζί τους και θα τα μεταφέρουν στους επόμενους.
Δεν είναι λίγο πράγμα για αυτούς τους ανθρώπους να βλέπουν ότι όσα πρόσφεραν μια ζώη άξιζαν.
Το παραπάνω περιστατικό είναι μόνο λίγα απο τα όσα είδαμε σε αυτή τη σελίδα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
Ο μόνος λόγος που το αναφέρουμε είναι γιατί οι νέοι σήμερα δεν έχουν ιδέα ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.
Το ποιός είναι, από που προήλθε πως γιγαντώθηκε και πολλά άλλα.
Όσο υπάρχουν τέτοιοι ανθρώποι να μας μεταλαμπαδεύουν δε φοβόμαστε τίποτα.
Το μόνο που έχουμε να πούμε σε όλους όσους τίμησαν τη φανέλα και δε τιμήθηκαν απο αυτή με συμβόλαια...
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΔΩΣΑΝ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΠΟΤΗΣΕΙ ΠΟΛΛΟΙ ΜΕ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΨΗΛΑ ΩΣΤΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΤΗ ΚΑΠΗΛΕΥΟΝΤΑΙ.
ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ...
ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΟΡΘΙΟΣ...
ΣΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΥΓΝΩΜΩΝΕΣ.
ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΙΜΑΜΕ...
ΦΤΕΡΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΕΣ ΤΑ ΣΤΗΘΙΑ
ΠΟΥ ΔΩΣΑΝ ΘΡΙΑΜΒΟΥΣ ΣΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
Είμαστε πολύ μικροί για να πούμε το οτιδήποτε για τη ζωή και τη προσφορά του ανθρώπου αυτού γενικότερα.
Βρεθήκαμε σήμερα στο τελευταίο αντίο και αυτό που μας έμεινε ήταν κάτι απερίγραπτο.
Μπορεί να μην είναι ευχάριστο το γεγονός που μας έφερε μπροστά σε ευχάριστες εκπλήξεις αλλά είναι κάτι που όσοι το ζήσαμε το κράταμε κειμήλιο για το μέλλον.
Από την εκκλησία που βρέθηκε όλος ο κόσμος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ακολουθήσαμε στο κοιμητήριο.
Εκεί είμασταν γύρω στα 25 άτομα πέραν των συγγενών και των παλαιμάχων κλπ.
Θα πεί κανείς ωραία και τι κάνεις? Ανασκόπηση..? Εννοείται πως όχι και επίσης εννοείται πως αν δε τύχαινε το συγκεκριμένο περιστατικό δε θα αναφέραμε τίποτα.
Λοιπόν.
Όπως ανέφερα εκεί είμασταν 25 άτομα και σε κάποια στιγμή νοιώσαμε να μας κοιτάνε περίεργα οι παλαίμαχοι.
Στην αρχή και για κανά δεκάλεπτο αναρωτιόμασταν τι γίνεται. Η απάντηση ήρθε πολύ σύντομα όμως..
Έφυγε απο το παρεάκι των παλαιμάχων ο Αντώνης Γλύκας με τον Κυρ Ηλία (Υφαντή.).
Αφού λοιπόν μας χαιρετάνε έναν προς έναν ΌΛΟΥΣ...
Μας ευχαριστούν που βρεθήκαμε εκεί. Γιατί όπως μας ανέφεραν για αυτούς ήταν πολύ σημαντικό να βλέπουν νέους ανθρώπους σε τέτοιες κινήσεις.
Και μόνο που ο Κυρ Ηλίας μας μίλαγε ανατριχιάζαμε ολόκληροι.
Μας εξηγούσαν το πόσο πάλεψαν όλοι τους ώστε να έχουμε εμείς τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ θρύλο και παντοτινό πρωταθλητή.
Ότι τότε στο καφενεδάκι που έγινε η μάζωξη για την ίδρυση της ομάδας άλλοι διάλεξαν εθνικό και άλλοι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ για τα 38 πρωταθλήματα που έχουμε..
Μας μιλούσαν για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ με τη λαχτάρα ενός τρελού οπαδού.
Γιατί αυτοί οι άνθρωποι δε ξέραν από συμβόλαια και πλούτους.
Είχαν τη περηφάνια τους πάνω απ'όλα.
Ήταν μάγκες και αλάνια και δε δέχονταν την ήττα.
Αυτοί κάναν τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ τρανό..
Σε κάποια στιγμή λοιπόν και ενώ ο Κυρ Ηλίας μας εξιστορούσε το πως οι βαζέλες τρέμαν τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και το πως κάτι τέτοια παιχνίδια ήταν για αυτούς ΌΛΑ ΤΑ <<ΛΕΦΤΑ>> ξέσπασε σε κλάμματα..
Ίσως γιατί η παρουσία μας τον έκανε να νοιώσει πως όσα έχει προσφέρει υπάρχουν γενιές που τα τιμούν, θα τα κουβαλάνε μαζί τους και θα τα μεταφέρουν στους επόμενους.
Δεν είναι λίγο πράγμα για αυτούς τους ανθρώπους να βλέπουν ότι όσα πρόσφεραν μια ζώη άξιζαν.
Το παραπάνω περιστατικό είναι μόνο λίγα απο τα όσα είδαμε σε αυτή τη σελίδα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
Ο μόνος λόγος που το αναφέρουμε είναι γιατί οι νέοι σήμερα δεν έχουν ιδέα ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.
Το ποιός είναι, από που προήλθε πως γιγαντώθηκε και πολλά άλλα.
Όσο υπάρχουν τέτοιοι ανθρώποι να μας μεταλαμπαδεύουν δε φοβόμαστε τίποτα.
Το μόνο που έχουμε να πούμε σε όλους όσους τίμησαν τη φανέλα και δε τιμήθηκαν απο αυτή με συμβόλαια...
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΔΩΣΑΝ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΠΟΤΗΣΕΙ ΠΟΛΛΟΙ ΜΕ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΨΗΛΑ ΩΣΤΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΤΗ ΚΑΠΗΛΕΥΟΝΤΑΙ.
ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ...
ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΟΡΘΙΟΣ...
ΣΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΥΓΝΩΜΩΝΕΣ.
ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΙΜΑΜΕ...
ΦΤΕΡΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΕΣ ΤΑ ΣΤΗΘΙΑ
ΠΟΥ ΔΩΣΑΝ ΘΡΙΑΜΒΟΥΣ ΣΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ